នេះជារឿងពិតរបស់មនុស្សម្នាក់ដែលរៀននៅវិទ្យាល៍យ មួយដែលនៅទីក្រុងភ្នំពេញ ។
ពេលនោះមានសិស្សា នុស្សិស មួយក្រុម រៀនថ្នាក់ទី ១១ បេ ពេលនោះមាន សិស្សប្រុសម្នាក់ គាត់ពូកែខាង គណិតវីទ្យា ដោយហេតុនេះហើយ ធ្វើអោយ សិស្សទាំងអស់ ដែលរៀនជាមួយគាត់ ចូលចិត្តគាត់ នឹងនិយាយលេងជាមួយគាត់ ព្រមទាំងដើលេងជាមូយគាត់ជាងគេ ហើយទទឹមនឹងនេះមានមនុស្សម្នាក់ទៀត ដែលជាសិស្សស្រី រៀនជាមួយគាត់ មានរូបសម្ផស គួរសម្យ គាត់នឹងមិត្តស្រីរប់សគាត់ម្នាក់នេះចូលចិត្តដើ់ទៅណាមក មកណាជាមួយគ្នារ រហូតដល់អ្នកទាំងពិឈានទៅដល់ ភាពជាស្នេហា ចាំបានថា នៅកាលពីថ្ញៃទី 15 ខែ កក្តដា ឆ្នាំ2008 គាត់បានណាត់ស្រីម្នាក់នោះ ទៅញុំស៌ុប នៅកន្លែងមួយដែលថិតនៅម្តុំផ្សារថ្មី ពេលល្ងាចប្រហែលជាម់ោងប្រាំ កន្លះ មានសិស្សជាច្រើ់ន ចេញពី សាលារៀន រឺអែអ្នកខ្លះទៀត ក៌បានទៅផ្ទះ តែមួយចំនូនទៀតចេញទៅរៀន ភាសា បន្ថែម តែចំនែកគាត់ក៌បានចេញទៅក្រៅ ទៅតាមកាណាត់ជូប នេះជាវិនាទីមួយ នៃស្នេហាដំបូង ចំពោះ មនុស្សម្នាក់ បរុសម្នាក់ ដែលពុំមានស្នេហានោះ ក៌ចាប់ផ្តើមចេញជាពន្លកមួយ បន្តិចម្នងៗ រហូតលូតលាស់ ក្លាយជាផ្ការស្នេហា ដ៌សែនក្រអូប ។ បន្ទាប់ ពីមួយរយះ នៃសេចក្តីស្នេហា ដែលពូកគេបានសាងជាច្រើន រូមជាមួយ នឹងអនុស្សារវរីយ៌ ដ៌ផ្អែមល្ហែម ជាច្រើនទៀត តែពេលវេលាមិនតំរូវអោយអ្នកទាំងពី ជូបគ្នារសោះ ថ្ងៃ មួយម្តាយខាងស្រីក៌ ដឹងរឿងនឹង គាត់ក៌អោយឈប់ទាក់ទង ជាមួយនឹងបរុសនោះ ទៀតព្រមទាំងបញ្ចូននាងទៅនៅ បារាំង ថ្ងៃមួយដែសែនឈឺចាប់ក៌បានមកដល់ ចាំបានណាស់ គឺស្រីម្នាក់នោះបានហៅគាត់ទៅជួប ហើយនាងបាននិយាយទាំងទឹកភ្នែក ថា : ( អ្វីៗ ទាំងអស់ដែលដើមស្នេហាយើងទាំងពីបានសាង ហើយវាធំធាត់នេះ ជាការស្រមៃទេ បងបំភ្លេចអូនទៅ )
និយាយហើយបរុសនោះ ក៌តបទៅវិញទាំងអូលដើមករថា ( បងនឹងចងចាំ ពេលវេលានឹងទីកន្លែកនៅពន្លកស្នេហាយើងកើតឡើងនេះរហូតបងស្លាប់់) និយាយហើយ គាត់ក៌ដើចេញទាំងទឹកភ្នែកបាត់ទៅ ..
ស្រាប់តែ ថ្ងៃ ទី ១៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១១ គាត់បានទៅកន្លែងដែលមានអនុស្សារវយ៌នោះ គាត់អង្គុយនៅកន្លែងដដែល ស្រាប់តែមានគួរស្នេហ៌មួយគូ ក៌បានអង្គុយជិតគាត់ នេះជាវិនាទីដែល ត្រូវឈឺចាប់បំផុត គាត់ក្រលែកមើលទៅអ្នកទាំងពី ស្រាប់តែនារីម្នាក់នោះ គឺជាអតិតសង្សារគាត់ ហឹមមម ពេលឃើញរូបភាព បែបនេះគាត់ក៌បាននិយាយថា ពេលជូបនឹងពេលឈឺចាប់នៅកន្លែងតែមួយ ហើយក៌ចេញពីទីនោះបាត់ទៅ គាត់ក៌ងាកក្រោយមើលឃើញនារីម្នាក់យំយ៉ាងខ្លាំង ហើយនិយាយថា( អោយខ្ញុំសុំទោស នេះគឺជា ព្រហ្មលខិត ) ពេលវលេនេះគឺការឈឺចាប់ សំរាបស្នេហាដំបូងរបស់គាត់មានទៅនារីម្នាក់នោះ ។
0 comments:
Post a Comment