គុណមួយរយសំពៅ ទោសមួយចូលទៅរលាយបាត់អស់
គោដំបៅខ្នង ក្អែកហើររំលងរំសាយកន្ទុយ
គ្នាច្រើនអន្សមខ្លោច គ្នាដូចស្រមោចអន្សមឆៅ ។
សម្លាប់តាមកាល ប្រហាតាមពេល
គេវាយឲ្យឈប់ គេឈប់ឲ្យវាយ
អ្នកខ្លាំងខ្លាណាស់ណា ប្រហាដោយស្រី
ចាប់ចោរឲ្យមានសាក្សី ចាប់សម្តីឲ្យមានចំណុច ។
កុំខ្ចឹលកុំល្ងង់ពេក រៀនលេខរៀនអក្ខរា រៀនសព្វធម៌អាថ៌ ប្រាជ្ញានឹងគំនិត ។
កំណើតកើតជាមនុស្ស មើលអោយធ្លុះទោះឆ្ងាយជិត ចេះស្ទាត់ប្រាជ្ងពិត គិតកាបានល្អគ្រប់យ៉ាង ។
Friday, August 5, 2011
Thursday, August 4, 2011
SD VOL 120
សូមចុចទៅកាន់គេហទំព័រនេះដើម្បី ទាយយកនៅបទចំរៀងរបស់លោកខេមរះសិរីមន្ត ចេញថ្មី
http://www.mediafire.com/?fcpdjfgh39u2one
http://www.mediafire.com/?fcpdjfgh39u2one
The Dream Of Love (Peom )
ខ្ញុំបានស្តាប់បទចំរៀង របស់លោកតាស៊ីនស៊ីសាមុត មួយបទដែលមានចំនងជើងថា ផាហ៌ុមភ្ចាប់ស្នេហ៌។ បទនឹងពេលដែលស្តាប់ដំបូង គិតថាធម្មតាទេ ប៉ុន្តែកាលដែលស្តាប់ដល់ពាក់កណ្តាលបទ វាដូចជាមានអារម្មណ៌ថាខ្លូន កំពុងតែនៅវល់ត្រលប់ទៅកាលសម័យ មួយតែដូចជាមិនដឹងថានៅសម័យណាទេ ។ ម៉ោង 12 យប់ទៅហើយនៅអង្គុយនៅមុខ Computer ចុចស្តាប់បទនឹង ជាង 30 ដង ពេលដែលស្តាប់ទៅចេះតែអណ្តែតអណ្តូង តាមវាយោអារម្មណ៌ របស់បទចំរៀងនេះ ក៌គេងលក់ ។ ស្រាប់តែពេលនោះ ក៌ឃើញនារីម្នាក់មានរូបឆោមស្អាតបាត បានយកកន្សែងមួយដែលមានប៉ាក់ផ្កាយកមកអោយខ្ញុំ ។ អីយ៉ាសមិនស្រូលទេ ខ្ញុំយល់សុបន្តិទេតើ
សង្ខេបរឿងសាមកុក
រឿងសាមកុកជារឿងរ៉ាវមួយផ្នែកកាលពីក្នុងរវាង ខាងចុងសតវត្សរ៍ទីពីរនិងខាងដើមសតវត្សរ៍ទីបីនៃគ្រិស្តសករាជ ។ កាលចាប់ផ្ដើមកើតរឿងឡើង គេមិនបានកត់ត្រាជាអក្សរទុកមកតាំងពីដំបូងទេ គ្រាន់តែជារឿងនិយាយដំណាលតៗគ្នាមក ។ ដល់សម័យតមកក្រោយទៀត ប្រជាជនជាតិចិននិយមយករឿងសាមកុកនេះទៅតែងលេងល្ខោនដែលយើងហៅថា លេងហ៊ី ទើប នាំឲ្យរឿងសាមកុកនេះសាយភាយចេញទៅ មានអ្នកចេះដឹងរឿងរ៉ាវនេះកាន់តែច្រើនឡើងៗ ទើបអ្នកប្រាជ្ញចិនរួបរួមចងក្រងកត់ត្រាទុកជាអក្សរតមក ។ ដល់សម័យស្រុកចិនចេះឆ្លាក់ពុម្ពអក្សរហើយ គេបានបោះពុម្ពផ្សាយរឿងសាមកុកនេះជាសៀវភៅឡើង ជាដើមហេតុឲ្យរឿងសាមកុកសាយភាយទូទៅក្នុងប្រទេសចិន រហូតដល់នានាប្រទេសផង ។
បើយើងពិគ្រោះមើលសេចក្ដីផ្ទៃរឿងនៃសាមកុកនេះ នឹងយល់ថា អ្នកនិពន្ធរឿងនេះមានបំណងចង់ចងក្រងផ្ទៃរឿងឲ្យទៅជាតម្រា សម្រាប់សិក្សាខាងផ្លូវនយោបាយស្រុកទេសផង ខាងផ្លូវកិច្ចកលក្នុងសឹកសង្គ្រាមផង ហើយតែងបានល្អហូរហែ គួរឲ្យសរសើរដល់គំនិតនិងសេចក្ដីព្យាយាមរបស់អ្នកនិពន្ធរឿងសាមកុក នេះណាស់ ។ ហេតុនេះហើយបានជារឿងសាមកុកនេះបានផ្សាយចេញក្រៅ មិនត្រឹមតែក្នុងស្រុកចិន រហូតដល់នានាប្រទេសផង ។
ចំពោះប្រទេសសៀម គេបានប្រែរឿងសាមកុកចេញពីភាសាចិនជាលើកដំបូងកាលពី ព.ស ២៣៤៥ ក្នុងសម័យដែលមិនទាន់មានរោងពុម្ពសម្រាប់បោះពុម្ពសៀវភៅផ្សេងៗបាន ហើយគេក៏បានចាត់ការបោះពុម្ពរឿងសាមកុកនេះផ្សាយជាច្រើនលើកដែរ ។ រឿងសាមកុកដែលគេបានចាត់បោះពុម្ពលើកក្រោយបង្អស់ក្នុង ព.ស ២៤៧០ ប្រហែលជាច្បាប់បោះពុម្ពលើក្រោយនេះហើយដែល អ្នកឧកញ៉ាវិបុលរាជសេនា “កន” តំណាង រាស្ត្រ បានប្រែចេញជាខេមរភាសាចប់សព្វគ្រប់ តែគ្មានឱកាសនឹងបោះពុម្ពផ្សាយរឿងនេះតមកជាច្រើនឆ្នាំ ។ ក្រោយបំផុតលោកបានយកសំណៅប្រែរឿងសាមកុកទៅប្រគល់ឲ្យពុទ្ធសាសន បណ្ឌិត្យដើម្បីឲ្យចាត់ការបោះពុម្ពផ្សាយតាមត្រូវការ ។ ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ បានថ្លែងអំណរគុណចំពោះអ្នកឧកញ៉ាវិបុលរាជសេនា(កន) ហើយសរសើរសេចក្ដីព្យាយាមដែលបានខំខ្វល់ខ្វាយប្រែរឿងដ៏វែងនេះត្រា តែចប់សព្វគ្រប់ ។
ឯផ្ទៃរឿងសាមកុកនេះ បើសរុបសេចក្ដីឲ្យខ្លីតាមអត្ថាធិប្បាយរបស់ក្រុមព្រះដាំរ៉ុង រាជានុភាព អ្នកប្រាជ្ញប្រវត្តិសាស្ត្រជាតិថៃ ដូចមានសេចក្ដីតទៅនេះ ៖
«រឿងសាមកុកនេះ ចាប់ផ្ដើមមានរឿងកើតឡើងក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទឡេនតេ កាលពី ព.ស ៧១១ (រវាង គ.ស ១៥៨) ដែលជាបឋមហេតុបណ្ដាលឲ្យរាជាណាចក្រចិនបែកខ្ញែកចេញទៅជាបីភាគ ដែលចិនហៅថា “សាមកុក” ។ ព្រះមហាក្សត្រព្រះអង្គនេះ ឥតសមត្ថភាព ទ្រង់ជឿស្ដាប់ពាក្យទូលញុះញង់របស់ពួកខន្ធី (ពួកមនុស្សប្រុសកម្រៀវក្នុងព្រះរាជសំណាក់) ពួកមន្ត្រីតូចធំក្នុងក្រុងក៏គ្មានអ្នកណាមួយខ្លាំងពូកែ ល្មមជាទីគោរពកោតក្រែងរបស់ជនទូទៅ ដរាបដល់ទ្រង់ទីវង្គតទៅ ។ ក្សត្រព្រះអង្គនេះ ទ្រង់មានព្រះរាជបុត្រ២ព្រះអង្គ ព្រះអង្គច្បងព្រះនាម ហង់ជូពៀន ទ្រង់ទទួលគ្រងរាជ្យជាតំណព្រះរាជវង្ស តែព្រះនាង ហូហៅ ជាព្រះវរជននីស្ដីរាជការផែនដីជំនួស ព្រោះព្រះរាជបុត្រនៅកុមារណាស់ ។ ព្រះរាជបុត្រព្រះនាម ហង់ជូហៀប កំព្រាព្រះជននី នាង តាំងថៃហ ជាអយ្យិកាចិញ្ចឹមតាំងពីនៅជាទារក ហើយក៏ខ្វល់ខ្វាយចង់ឲ្យចៅបានរាជសម្បត្តិទើបនាងទាំងពីរទៅជាអរិ នឹងគ្នា ។ ក្រោយព្រះបាទ ឡេនតេ ទីវង្គតទៅនោះ ហូជិន ជាបងព្រះនាង ហូហៅ បានធ្វើជាមន្ត្រីធំក្នុងព្រះរាជវាំង ធ្វើកលឧបាយឲ្យគេសម្លាប់នាង ថៃហ ទៅ ហើយគិតកំចាត់ពួកខន្ធីចេញទៀត ប៉ុន្តែព្រះនាង ហូហៅ រារាំងការពារពួកខន្ធី ។ តមក ហូជិន លបមានចុតហ្មាយសម្ងាត់ទៅដល់ តាំងតុះ ចៅហ្វាយស្រុក ឈីឡុង ឲ្យលើកទ័ពទៅបង្ក្រាបពួកខន្ធីៗបានដឹងរឿង ក៏ធ្វើកលល្បួងឲ្យ ហូជិន ចូលទៅក្នុងវាំង ព្រួតដៃគ្នាចាប់ ហូជិន សម្លាប់ទៅ ។ ពួកខាង ហូជិន បាន ដឹង ខឹងណាស់ក៏នាំគ្នាដុតព្រះរាជវាំង ហើយលើកគ្នាចូលលុកលុយកាប់សម្លាប់ពួកខន្ធីជាចលាចល ។ ក្សត្រគ្រងរាជ្យទ្រង់គេចរត់ទៅស្នាក់នៅទីដទៃ ។ ឯ តាំងតុះ កាលបានឱកាសជាប្រយោជន៍ដល់ខ្លួន ក៏លើកទ័ពចូលក្រុងបង្ក្រាបការចលាចលរាបទាប ហើយទើបដកព្រះមហាក្សត្រ និងព្រះនាង ហូហៅ ជាព្រះវរជននីចេញចាករាជសម្បត្តិ លើក ហង់ជូហៀប ជាព្រះអនុជឡើងគ្រងរាជ្យ ទ្រង់ព្រះនាម ព្រះបាទហៀនតេ តាំងតុះ ក៏តាំងខ្លួនឯងជា “សៀងកុក” (តំណែងអគ្គមហាសេនាបតី) សម្រេចរាជការផែនដី ។ កាល តាំងតុះ បានឡើងជាសៀងកុកហើយ ក៏តាំងប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតផ្សេងៗ ពួកមន្ត្រីនៅក្រុង គ្មានអ្នកណាមួយអាចកំចាត់ តាំងតុះ ចេញ ក៏នាំគ្នារត់ចេញទៅនៅខេត្តក្រៅអស់ជាច្រើន ។ ក្នុងចំណោមពួកដែលរត់ទៅនោះ មានមន្ត្រីពូកែម្នាក់ឈ្មោះ ចូឆូ បានបបួលចៅហ្វាយស្រុកជាច្រើនស្រុក លើកទ័ពទៅបង្ក្រាប តាំងតុះ ប៉ុន្តែ ធ្វើការមិនសម្រេច ព្រោះមិនរួមសាមគ្គីគ្នា ដោយចៅហ្វាយស្រុកអស់នោះគិតតែចង់បានប្រយោជន៍ និងអំណាចតែសព្វៗខ្លួន ម៉្លោះហើយទៅជាទាស់ទែងច្បាំងតែគ្នាឯង ។
តមកមិនយូរប៉ុន្មាន អងអ៊ុន ជាមន្ត្រីធំនៅទីក្រុងក៏គិតធ្វើកលឧបាយកំចាត់ តាំងតុះ ចេញបានសម្រេច ដោយយកស្ត្រីរូបឆោមឆើតធ្វើជានុយ ប៉ុន្តែ អងអ៊ុន មិនអាចចាត់ការស្រុកទេសឲ្យរៀបរយទៅបាន ថែមទាំងក្សត្រទ្រង់រាជ្យក៏ឥតមានសមត្ថភាព ទើបជាហេតុឲ្យពួករបស់ តាំងតុះ មាន លីឈុយ‑គុយគី ជាដើម ធ្វើការសងសឹកសម្លាប់ អងអ៊ុន ទៅទៀត ហើយបង្ខំឲ្យព្រះបាទហៀនតេ តាំងពួកខ្លួនឲ្យធ្វើជាធំក្នុងទីក្រុង ។ នៅទីបំផុត ពួកនេះគិតកំចាត់ព្រះបាទហៀនតេ ចេញ ទ្រង់គេចរត់ចោលទីក្រុងទៅ ទ្រង់បានសេចក្ដីលំបាកវេទនាជាអនេក ហើយមានព្រះរាជឱង្ការឲ្យហៅ ចូឆូ ចូលមកជួយទំនុកបម្រុងទ្រង់ក្នុងឱកាសនោះ ។ ចូឆូ លើកទ័ពចូលទៅបង្ក្រាបពួកក្បត់បានរាបទាបនៅទីក្រុង ហើយបានទទួលតំណែងជាសៀងកុកសម្រេចរាជការផែនដី តែបណ្ដាខែត្រក្រៅនៅតែបះបោររឹងទទឹងតាំងពីកាល តាំងតុះ លីឈុយ‑គុយគី មកនោះ ។ ឯពួកមន្ត្រីដែលរត់ចោលក្រុងទៅក្នុងសម័យ តាំងតុះ ក៏បានត្រឡប់ចូលមកទីក្រុងវិញ ក្នុងពេលដែល ចូឆូ បានធ្វើសៀងកុក ដោយស្ម័គ្រចិត្តចុះចូលនឹង ចូឆូ ក៏មាន ដែលនៅស្ងៀមៗចាំមើលបំណាំក៏មាន ដែលនៅរឹងទទឹងក៏នៅមាន ។
ឯ ចូឆូ នោះ ជាមនុស្សមានសតិបញ្ញាវាងវៃ ជាមេទ័ពមានសតម្ថភាពជាអ្នកអាចគ្រប់គ្រងបង្គាប់បញ្ជាខែត្រក្រៅ នានា អាចធ្វើឲ្យទីក្រុងមានអំណាច មានកម្លាំងកើនចម្រើនឡើងជាងកាលជាន់មុននេះ ។ ប៉ុន្តែ ចូឆូ ច្រើនធ្វើការតាមតែទំនើងចិត្តខ្លួន ពួកនាម៉ឺនដែលមិនមែនជាបក្ខពួក ចូឆូ ច្រើនស្អប់ គិតកំចាត់ចេញ តែគ្មានអ្នកណាហ៊ានកំចាត់ចេញទេ ព្រោះពួកនៅក្រុងស្រឡាញ់ ចូឆូ ដោយភាគច្រើន ។ ចូឆូ ប្រើអំណាចមុខក្រសួងជ្រុលហួសពេក ជាហេតុឲ្យព្រះបាទហៀនតេ ទ្រង់ក្រំព្រះទ័យយ៉ាងខ្លាំង ដល់ទៅទ្រង់យកព្រះលោហិតសរសេរព្រះឱង្ការសម្ងាត់ ហៅរកអ្នកស្វាមីភ័ក្ដិឲ្យគិតកំចាត់ ចូឆូ ចេញ ។ ដំណឹងនេះផ្សាយដល់ខែត្រក្រៅ បណ្ដាពួកចៅហ្វាយស្រុកដែលមានកម្លាំង មិនមែនជាបក្ខពួកខាង ចូឆូ ក៏យល់ថា ចូឆូ ជាសត្រូវនឹងផែនដីដូចជា តាំងតុះ ដែរ ទើបនាំគ្នារឹងទទឹងឡើង ។ ឯ ចូឆូ ដែលប្រកាន់សក្តិខ្លួនជាសៀងកុក ក៏យល់ថាត្រូវតែបង្ក្រាបខែត្រក្រៅដែលរឹងទទឹងជាសត្រូវនឹងផែនដី ទើបជាហេតុឲ្យកើតជាចម្បាំងឡើង ដោយទាំងសងខាងអាងថាច្បាំងបង្ក្រាបពួកក្បាត់ផែនដី ។ ផលនៃការច្បាំងគ្នាជាយូរអង្វែងនោះ ប៉ែកខាងកងទ័ព ចូឆូ ច្បាំងបង្ក្រាបខែត្រក្រៅបានជាចំនួនច្រើន បង្កា្របមិនបានតែបណ្ដាខែត្រដែលនៅក្រោមឱវាទ ស៊ុនគួន និង ឡៅពី ប៉ុណ្ណោះ ។
ស៊ុនគួន ជាម្ចាស់ស្រុកកន្តាំង ជាខែត្រធំៗតាំងនៅទិសខាងកើត ជាអ្នកគ្រប់គ្រងស្រុកទេសបានល្អតាំងនៅក្នុងសីលធម៌ មានមនុស្សនិយមរាប់អានច្រើន ត្រាតែមានកម្លាំងខ្លាំងពូកែឡើងច្រើន ។ ឯ ឡៅពី នោះ ដំបូងជាមនុស្សអនាថា តែមានត្រកូលខ្ពស់ជាប់សែស្រឡាយក្នុងរាជវង្សហ័ន ជាអ្នកមានអធ្យាស្រ័យល្អ ហើយគាប់ចួនបានមនុស្សពូកែមានថ្វីដៃមកចូលធ្វើជានាយទាហានច្រើន នាក់ ទើបមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បីឡើង តមកបាន ខុងមេង ជាទីប្រឹក្សាខាងសឹកសង្គ្រាម បានណែនាំឲ្យចងមិត្រនឹង ស៊ុនគួន ព្រួតដៃគ្នាតស៊ូនឹង ចូឆូ ទើបរក្សាខ្លួនបានសុខ ហើយគាប់ចួនបានខែត្រ សេឆួន តាំងនៅទិសខាងលិចជាបង្អែក ទើបតាំងឡាក់ឋានបានមាំមួន ។ ឯព្រះបាទហៀនតេ ជាព្រះមហាក្សត្រប្រទេសចិន តែព្រះនាមដូចរួបអ្នកតា តែពង្សាវតារចិននៅរាប់ថាជាព្រះមហក្សត្រប្រទេសចិនទាំងមូល ។
លុះ ចូឆូ អនិច្ចកម្មទៅ ចូភី ជាកូនចូឆូបានទទួលតំណែងសៀងកុកជាតំណតមកជំនួសបិតា រួចបានដកព្រះបាទហៀនតេ ចេញពីរាជសម្បត្តិ ហើយប្រកាសតាំងខ្លួនឯងឡើងជាព្រះមហាក្សត្រប្រទេសចិន ផ្លាស់រាជវង្សថ្មីហៅថា រាជរង្សវុយ កាលពី ព.ស ៧៦៣ ។ ប៉ែកខាង ឡៅពី ក៏បានតាំងខ្លួនជាក្សត្រឡើងដែរ ចាត់តាំងរាជវង្សហ័ន ឡើងថ្មីទៀតនៅខែត្រដែនសេឆួន ។ ខាងស៊ុនគួន មិនចង់នៅចំណុះ ចូភី ឬ ឡៅពី ក៏តាំងជាឯករាជ្យឡើងនៅខែត្រដែនកន្តាំង ។ តាំងអំពីកាលណោះមក ប្រទេសចិនទាំងមូលក៏បែកខ្ញែកចេញជាសាមកុក គឺបែកចេញជាបីអាណាចក្រសឹងមានឥស្សរៈដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ។ អាណាខែត្ររបស់ព្រះបាទចូភី ហៅថា វុយកុក ។ អាណាខែត្ររបស់ឡៅពីហៅថា ចុកកុក ។ អាណាខែត្ររបស់ព្រះបាទស៊ុនគួន ហៅថា ង៉កុក ។ អំណឹះកាលតមក កាលអស់បុណ្យព្រះបាទឡៅពី ចូភី ស៊ុនគួន ហើយ អ្នកគ្រប់គ្រងប្រទេសជាតំណតមក ជាអ្នកឥតសមត្ថភាពទាំងបីកុក ទើប ស៊ុម៉ាចៀវ ដែលជាអ្នកសម្រេចរាជការផែនដីខាងវុយកុក បង្ក្រាបចុកកុកបានមុន រួចតមក ស៊ុម៉ាអៀន បុត្រស៊ុម៉ាចៀវដណ្ដើមរាជសម្បត្តិវុយកុកបាន ផ្លាស់រាជវង្សថ្មីហៅថារាជវង្សជិន ហើយបង្ក្រាបង៉កុក បានមួយកុកទៀត ។ ទើបមហាអាណាចក្រចិនត្រឡប់ចូលរួបរួមគ្នាមូលតែមួយបានឡើងវិញ ចប់រឿងសាមកុកដោយសង្ខេបខ្លីត្រឹមប៉ុណ្ណោះ» ។
(សង្ខេបរយៈសម័យក្នុងរឿងសាមកុកនេះ គឺសម័យរាជវង្សហ័នរៀវរោយ ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទឡេនតេ ២១ឆ្នាំ ក្នុងសម័យតាំងតុះ ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទហៀនតេ ៣០ឆ្នាំ សម័យសាមកុក ៦០ឆ្នាំ ប្រមូលសម័យកាលក្នុងរឿងសាមកុកនេះជារយៈ ១១១ឆ្នាំ) ។
ផ្សាយបន្តរពី ឈូកខ្មែរ
Wednesday, August 3, 2011
លក់កម្មវិធី ថ្មី
'កម្មវិធីតន្ត្រីខ្មែរ 3.5 សំរាប់ស្វែងរកបទចំរៀង
- មានបទចំរៀង 10000 បទ សំរាប់ Mp3
-មានចំរៀង សំរាប karaoke ចំនូនជា 1000 បទ
តំលៃ 50ដុល្លា បូករូមទាំងកាបង្រៀនរយះពេល ១ ម៉ោង
Sale Software Unlock Modem , Phone
Support Modem :
- Cellcard
- Metfone
- Mfone
- hello (old)
- Beeline
- qb ( Old & New )
Support Phone :
-Beeline 2 SIM ( IMIE #: 35XXXXX....)
-hello hl2801
---------------------------------
- It's quick easy to unlock
- No go outside to unlock
- Teach you all
---------------------------------
-Unlock Modem : 1$
-Unlock Phone : 2$
Tuesday, August 2, 2011
The Broke Place
នេះជារឿងពិតរបស់មនុស្សម្នាក់ដែលរៀននៅវិទ្យាល៍យ មួយដែលនៅទីក្រុងភ្នំពេញ ។
ពេលនោះមានសិស្សា នុស្សិស មួយក្រុម រៀនថ្នាក់ទី ១១ បេ ពេលនោះមាន សិស្សប្រុសម្នាក់ គាត់ពូកែខាង គណិតវីទ្យា ដោយហេតុនេះហើយ ធ្វើអោយ សិស្សទាំងអស់ ដែលរៀនជាមួយគាត់ ចូលចិត្តគាត់ នឹងនិយាយលេងជាមួយគាត់ ព្រមទាំងដើលេងជាមូយគាត់ជាងគេ ហើយទទឹមនឹងនេះមានមនុស្សម្នាក់ទៀត ដែលជាសិស្សស្រី រៀនជាមួយគាត់ មានរូបសម្ផស គួរសម្យ គាត់នឹងមិត្តស្រីរប់សគាត់ម្នាក់នេះចូលចិត្តដើ់ទៅណាមក មកណាជាមួយគ្នារ រហូតដល់អ្នកទាំងពិឈានទៅដល់ ភាពជាស្នេហា ចាំបានថា នៅកាលពីថ្ញៃទី 15 ខែ កក្តដា ឆ្នាំ2008 គាត់បានណាត់ស្រីម្នាក់នោះ ទៅញុំស៌ុប នៅកន្លែងមួយដែលថិតនៅម្តុំផ្សារថ្មី ពេលល្ងាចប្រហែលជាម់ោងប្រាំ កន្លះ មានសិស្សជាច្រើ់ន ចេញពី សាលារៀន រឺអែអ្នកខ្លះទៀត ក៌បានទៅផ្ទះ តែមួយចំនូនទៀតចេញទៅរៀន ភាសា បន្ថែម តែចំនែកគាត់ក៌បានចេញទៅក្រៅ ទៅតាមកាណាត់ជូប នេះជាវិនាទីមួយ នៃស្នេហាដំបូង ចំពោះ មនុស្សម្នាក់ បរុសម្នាក់ ដែលពុំមានស្នេហានោះ ក៌ចាប់ផ្តើមចេញជាពន្លកមួយ បន្តិចម្នងៗ រហូតលូតលាស់ ក្លាយជាផ្ការស្នេហា ដ៌សែនក្រអូប ។ បន្ទាប់ ពីមួយរយះ នៃសេចក្តីស្នេហា ដែលពូកគេបានសាងជាច្រើន រូមជាមួយ នឹងអនុស្សារវរីយ៌ ដ៌ផ្អែមល្ហែម ជាច្រើនទៀត តែពេលវេលាមិនតំរូវអោយអ្នកទាំងពី ជូបគ្នារសោះ ថ្ងៃ មួយម្តាយខាងស្រីក៌ ដឹងរឿងនឹង គាត់ក៌អោយឈប់ទាក់ទង ជាមួយនឹងបរុសនោះ ទៀតព្រមទាំងបញ្ចូននាងទៅនៅ បារាំង ថ្ងៃមួយដែសែនឈឺចាប់ក៌បានមកដល់ ចាំបានណាស់ គឺស្រីម្នាក់នោះបានហៅគាត់ទៅជួប ហើយនាងបាននិយាយទាំងទឹកភ្នែក ថា : ( អ្វីៗ ទាំងអស់ដែលដើមស្នេហាយើងទាំងពីបានសាង ហើយវាធំធាត់នេះ ជាការស្រមៃទេ បងបំភ្លេចអូនទៅ )
និយាយហើយបរុសនោះ ក៌តបទៅវិញទាំងអូលដើមករថា ( បងនឹងចងចាំ ពេលវេលានឹងទីកន្លែកនៅពន្លកស្នេហាយើងកើតឡើងនេះរហូតបងស្លាប់់) និយាយហើយ គាត់ក៌ដើចេញទាំងទឹកភ្នែកបាត់ទៅ ..
ស្រាប់តែ ថ្ងៃ ទី ១៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១១ គាត់បានទៅកន្លែងដែលមានអនុស្សារវយ៌នោះ គាត់អង្គុយនៅកន្លែងដដែល ស្រាប់តែមានគួរស្នេហ៌មួយគូ ក៌បានអង្គុយជិតគាត់ នេះជាវិនាទីដែល ត្រូវឈឺចាប់បំផុត គាត់ក្រលែកមើលទៅអ្នកទាំងពី ស្រាប់តែនារីម្នាក់នោះ គឺជាអតិតសង្សារគាត់ ហឹមមម ពេលឃើញរូបភាព បែបនេះគាត់ក៌បាននិយាយថា ពេលជូបនឹងពេលឈឺចាប់នៅកន្លែងតែមួយ ហើយក៌ចេញពីទីនោះបាត់ទៅ គាត់ក៌ងាកក្រោយមើលឃើញនារីម្នាក់យំយ៉ាងខ្លាំង ហើយនិយាយថា( អោយខ្ញុំសុំទោស នេះគឺជា ព្រហ្មលខិត ) ពេលវលេនេះគឺការឈឺចាប់ សំរាបស្នេហាដំបូងរបស់គាត់មានទៅនារីម្នាក់នោះ ។
ស្នេហាជាកាប្រឌិត
ពេលវេលាមូយថ្ងៃជាមួយថ្ងៃ ចេះតែកន្លងផុតទៅ គាត់ក៌បានជូបស្រីម្នាក់នៅ ក្នុងក្រុមមួយ ហើយ ពេលដែលបានជួបគ្នារតាមរយះរូបថតរបស់នាងនឹងគាត់ នៅថ្ងៃទី១៤ កុម្ភះឆ្នាំ២០១១ អ្នកទាំងពីនាក់ តែងតែឆាតរកគ្នារ នឹងខលរកគ្នារ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ អស់រយះពេល ២សប្តារ៌ បេះដូងដែលធ្លាប់ក្រៀមស្វិតស្រពោន របស់បុរស ម្នាក់ក៌ចាប់ផ្តើម កើតឡើងវិញម្តងទៀត
នារីម្នាក់នោះតែងតែខលមករកគាត់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ធ្វើអោយបរុសនោះគិតថា នាងពិតជាស្រលាញ់គាត់ហើយ បីសប្តារ៌ ដែលជាពេលវេលា ដែលស្គាល់គ្នារ គាត់តែងតែចង់ ជូបមុខនារីម្នាក់នោះ យ៉ាងខ្លាំង ថ្ងៃមួយគាត់បាន ណាត់ជូបគ្នាជាមួយនឹងនាង ហើយនារីម្នាក់នោះក៌យលព្រម តែអ្វីដែលមិនគូរអោយជឿ គឺនារីម្នាក់នោះជាកូនអ្នកមាន មានអ្វីៗ ទាំងអស់ដែល ខ្លួនចង់បាន តែគាត់ជាកូនអ្នកក្រ ពេលទៅជូបនាង ក៌បានជិះត្រឹមតែម៉ូតូកញ្ចាស់មួយទៅទេ ។ ក្រោយពីការណាត់ជូបបានផុតទៅ ក៌ត្រលប់មកផ្ទះរៀងៗ ខ្លួន តាមផ្លូវត្រលប់មកវិញគាត់តែងតែគិតក្នុងចិត្តថា ( មិនគូរណាយកខ្លូនទៅពាំងជាមួយនឹងការឈឺចាប់សោះ ) ព្រោះតែគាត់ដឹងថាមិនអាចទៅរូច តែនារីម្នាក់នោះ ចេះតែខលមករកគាត់សួរសុខទុកគាត់ ជារៀងរាល់ពេល ដូចសព្វមួយដង ក្នុងរាត្រីមួយ ដ៌សែនត្រជាក់ គាត់តែងតែនិយាយលេងជាមួយនឹងនារីម្នាក់នោះ ដូចរាល់យប់ស្រាប់តែ នារីម្នាក់នោះ ប្រាប់គាត់ថា ( បងៗ ចាប់ពីស្អែកទៅ បងកុំឆាតជាមួយនឹង profile ញុមអីណាព្រោះ ម៉ាក់គាត់ មិនអោយលេង facebook ទេ ចាំញុមខលទៅរកបងណា ) និយាយហើយបុរសនោះក៌ យល់ព្រម ហើយក៌ចូលគេងរៀងៗខ្លូន។ មូយថ្ងៃជាមួយថ្ងៃកន្លងផុតទៅ ធ្វើអោយគាត់ទទឹងចាំមើលផ្លូវ ទូរស៏ព្ទរោទ៌ តែមិនឃើញ យកដៃចុចទូរស៏ព្ទតែខ្លាច ធ្វើអោយគាត់សោកសៅមែនទេន ។ ពេលនោះក៌ដាច់ចិត្តស្វែងរកអ្នកដែល ជិតឌិតជាមួយនាងនោះ ពេលជូបប្អូនស្រីម្នាក់ដែលរៀននៅសាលា ជាមូយគ្នានឹងនារីម្នាក់នោះ គាត់ក៌សូររឿងរបស់នាង ពីដើមដល់ចប់ ទើ់បដឹងថា នាងមានសង្សារហើយ សង្សាររបស់នាង ជាកូនមន្ត្រីមានឡានជិះ នឹងមានអី្វដូចជានាងដែរ ហើយអ្វីដែលនឹកស្មានមិនដល់នោះទៀតការាប់អាន រវាងនាងនឹងគាត់ គឺជាកាបោកប្រាស់ គ្រាន់តែជាតូររងម្នាក់សំរាប់កំដរទឹកភ្នែករបស់នាងពេលនាងខូចចិត្ត តែពេលនេះអ្នកអតិត របស់នាងមកវិញធ្វើអោយនាងវិលត្រលប់ទៅរកគេម្នាក់នោះចោល គាត់អោយនៅ ឈឺចាប់ទាំងក្តីស្នេហ៌ជូបគ្នារតែមួយដងនេះ
គាត់ក៌បានព្យាយាមទាក់ទងដើម្បីសួរ នាងអោយឆ្បាស់ តែខលទៅនាងមិនលើកទូរស័ព្ទ គាត់ចង់បានតែសំដីមួយម៉ាត់ថា សុំទោសឬ ក៌លាហើយបុន្នោះ តែនាងមិនព្រមនិយាយរកគាត់ គាត់ឈឺចាប់ខ្លាំងមែនទេន រាត្រីនោះគាត់មើលដូងតារាតែម្នាក់អែងនឹកចំបែកពេលសន្ទនាគ្នារមានភាពផ្អែមល្ហែម តែមិនគូរសោះក្តីស្នេហានោះ ជាកាបោកប្រាស់ និយាយទៅចង់យំ តែអារម្មណ៌បែបនេះដាស់តឿនគាត់ ថា ត្រូវប្រឹងដើម្បីជិវិត ពេលនោះគាត់យកការឈឺចាប់ទាំងប៉ុន្នាន បោះបង់ចោល គាត់ប្រឹងធ្វើរកាងា នឹង យក គេហទំព័រនេះ ជាកាកំសាន្ត នឹងសប្បាយៗ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ ការឈឺចាប់ជាកាសុបន្តិ ពេលភ្ញាក់ឡើងវីញអ្វីដូចដើមទាំងអស់ យកកាឈឺចាប់ជាមេរៀនតឿនជិវិត ទើបអាចបំភ្លេចគេបាន ។អ្វីៗទាំងអស់់ថិតនៅដូចដើមដដែល តែមេរៀនទាំងពីដងនេះធ្វើអោយគាត់ចង់ចាំពេលវេលានឹងទីកន្លែងព្រមទាំងបរិយាកាស រហូតលុះថ្ងៃស្លាប់។។។។
Subscribe to:
Posts (Atom)
